Kumsalı kucaklayan denizler gibi, sahille öpüşen dalgalar gibi, o bir akılalmaz duyguydu gelip geçti.. Bir zamanlar deli gibi sevmiştim onu dedi. Güneş sadece bizim için doğuyor, mehtap sadece bizim için parlıyordu sanki. Ne olduysa oldu; birden dünyam karardı, hülyam karardı. Sanki gönlümden bir yıldız kaydı; O sendin işte diye kendi kendine sayıkladı. Yarı sarhoş, yarı ayık, zavallı adam, acınacak durumda olan bir meczub gibiydi adeta. Burası bir kır eviydi; zaman zaman burada inzivaya çekilirdi bu adam. Gecenin yarısı, vakit ilerlemişti. Lambayı üfledi, camı çerçevesi kırık pencereden küçük bir yıldız parlıyordu. Bu bir umut işareti olabilirdi. Tekrar güneşi tekrar görmek için gece bitmeli ve sabahı beklemeliydi.
Profösör
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder